کفش های زیبا

پوشاک از اساسی ترین عناصر فرهنگی ملت هاست. اما در دنیایی که فرهنگ نیز به مانند دیگر ساحت های تکثریافته بشری ، در مرتبه ای از شباهت و همگونی قرار گرفته است ، دسته بندی قوم ها و ملت ها با تمامی خودبودگی شان کاری است سخت و دشوار . در چنین جهان متکثری ، صحبت از شاخص های ویژه فرهنگی که بتوان بواسطه آن به مطالعه جوامع گوناگون پرداخت ، از وجاهت خاصی برخوردار نیست. چنانکه شیوه لباس پوشیدن آدم ها ، طریق معاشرت و ارتباط گرفتن شان ، خوراک شان و تمامی آداب مربوط به آن و بطور کلی راه و رسم زیست و زندگی شان ، آنچنان دچار تغییر و دگرگونی شده است که صحبت از اقوام و فرهنگ های منحصربفرد آنها همراه با شرح دقیق جزئیات و ضمائم و متعلقات قومی و سنتی شان ، وسواس ویژه ای را طلب می کند. حالا دیگر شناخت ظاهری آدم هایی از ملیت های مختلف ، فارغ از نژاد و شاخصه های نژادی شان ، کاری است ناشدنی. بطور مثال میدان یک شهر توریستی یا یک مرکز تجاری را در نظر بگیرید. مکانی که محل گذر طیف وسیعی از انسان ها با ملیت های گوناگون است. برای لحظه ای تصمیم بگیرید بدون نظرکردن به رنگ پوست و ویژگی ظاهری چهره ها ، ملیت شان را تشخیص دهید. تقریبا غیرممکن است. حالا مسافر زمان شوید و به صد سال پیشتر سفر کنید . انسان هایی را می بینید با لباس هایی متنوع و رنگارنگ. تن پوش هایی که نقش و نگارشان راوی قصه هایی هستند از سرزمین های دور. قصه هایی از شب های کویر ، زمهریر کوهستان و وسعت و گشادگی دشت ها.